Kunt u zich kort introduceren?

Zeker. Mijn naam is Edu van de Walle. Ik ben opgegroeid op het studie-internaat van mijn vader dat gevestigd was op een landgoed in het dorpje Ellecom. Huize Dalsteyn. Ik heb eigentijdse geschiedenis en internationale betrekkingen in Utrecht gestudeerd en onderwijsmanagement in Amsterdam.

Tijdens mijn studietijd heb ik de eerste stappen in het onderwijs gezet. Eerst lesgegeven aan de universiteit, vervolgens een carrière gemaakt op het Luzac College. Van studiebegeleider heb ik mij opgewerkt tot rector. Vervolgens heb ik samen met één van de ouders wiens kinderen ik had opgeleid in 1998 EuroCollege gekocht. Dat instituut heb ik een kleine 25 jaar geleid.

U heeft de nieuwe school vernoemd naar Huize Dalsteyn. Waarom?

Ik heb van mijn 6e tot mijn 12e jaar op het landgoed gewoond. Het is een van de fijnste perioden uit mijn leven geweest. Ik waande mij heer van een landgoed. Mijn vader was een bijzondere man. Hij was als kind opgegroeid in Nederlands-Indië. De leerlingen van het internaat liet hij kennismaken met Aziatische vechtsporten zoals Kendo en karate. Er werd regelmatig Indisch gegeten. Zijn pupillen ontwikkelden zich in maskers maken en andere handvaardigheden.

Al die activiteiten werden gegeven door echte leermeesters: vakmensen en kunstenaars. Hij was voortdurend bezig met het verrassen en prikkelen van zijn leerlingen. Hij stond altijd klaar voor zijn leerlingen en begeleidde ze met een straffe hand. Ik heb als kind veel geleerd van mijn vader over opleiden, cultuur, coachen en leren. Ik heb mij later voorgenomen dat als ik ooit een middelbare school zou starten ik het zou vernoemen naar deze mooie plek.

U hecht veel waarde aan discipline. Is dat niet ouderwets?

Nee, zeker niet. Het is van alle tijden. Zonder discipline bereikt een mens weinig tot niets. Sporters, ondernemers en acteurs etc. bereiken de top juist dankzij discipline. Discipline vormt de weg naar onafhankelijkheid. Jongeren, en vooral jongens hebben juist discipline, structuur, een duidelijke sturing en gezag nodig. Het ontbreken ervan leidt tot gebroken schoolcarrières, te lage ambities en een onvoldoende voorbereiding op een wereld waarin juist prestatie en concurrentie belangrijk zijn. De beruchte zesjescultuur.

Waarom vindt u lezen zo belangrijk?

Lezen vergroot de woordenschat, stimuleert denken en traint de hersenen. Uit een onderzoeken van de Duitse hersenarts, dr. M. Spitzer, blijkt dat digitale media destructief zijn voor de hersenen. De hersenen van schoolgaande kinderen zijn nog vol in ontwikkeling en groei. Deze moeten op school juist uitgedaagd worden. Een gebrek aan training leidt tot achterstand in denken. Er wordt bijna niet meer gelezen op scholen. Met alle gevolgen van dien.

Waarom bent u het initiatief gestart?

Ik heb de afgelopen decennia talloze jongeren gesproken over hun dromen, over hoe ze hun school ervaren en over wat hen uitdaagt. Dit zijn meestal lange gesprekken. Veel jongeren geven aan dat ze op hun school niet uitgedaagd worden, weinig leren en vaak afglijden naar een lager niveau. Dit past bij het beeld dat de inspectie zelf schetst. Al jaren trekken onderwijsinspecteurs aan de bel. In 2008 is er zelfs een parlementair onderzoeksrapport gepubliceerd waarin de alarmklok werd geluid. Sindsdien is er weinig verbeterd.

Het onderwijs in Nederland is zijn richting kwijt. Kinderen worden vooral getraind in het halen van cito-examens. Ontwikkeling, verdieping, leren en begrip zijn naar de achtergrond verschoven. Ook zijn zaken als structuur, orde en discipline zwaar onder druk komen te staan. Wij willen die kinderen die meer uitgedaagd willen worden een alternatief bieden.